روزی مردی ثروتمند در اتومبیل جدید و گران قیمت خود با سرعت زیاد از خیابان کم رفت و آمدی می گذشت . ناگهان از بین دو اتومبیل پارک شده در کنار خیابان یک پسر بچه ، پاره آجری به سمت او پرتاب کرد .
پاره آجر به اتومبیل او برخورد کرد . مرد پایش را بر روی ترمز گذاشت و سریع پیاده شد و دید که اتومبیلش صدمه زیادی دیده است . به طرف پسرک رفت و او را سرزنش کرد .
پسرک گریان با تلاش فراوان بالاخره توانست توجه مرد را به سمت پیاده رو ، جایی که برادر فلجش از روی صندلی چرخدار به زمین افتاده بود جلب کند .
پسرک گفت : " این جا خیابان خلوتی است و به ندرت کسی از آن عبور می کند . برادر بزرگم از روی صندلی چرخدارش به زمین افتاده و من زور کافی برای بلند کردنش ندارم . برای اینکه شما را متوقف کنم ناچار شدم از این پاره آجر استفاده کنم . "
مرد بسیار متاثر شد و از پسر عذرخواهی کرد ، برادر پسرک را بلند کرد و روی صندلی نشاند و سوار اتومبیل گران قیمتش شد و به راهش ادامه داد .
(در زندگی چنان با سرعت حرکت نکنید که دیگران مجبور باشند برای جلب توجه شما پاره آجر به طرف شما پرتاب کنند !
خدا در روح ما زمزمه می کند و با قلب ما حرف می زند اما بعضی اوقات زمانی که ما وقت نداریم گوش کنیم ، پاره آجر به سمت ما پرتاب می شود . این انتخاب خودمان است که گوش کنیم یا نه !!!)
سلام اگه مایل به تبادل لینک هستی من رو با نام شعر امروز لینک کن بعد توی وبلاگم به من اطلاع بده تا منم بلافاصله لینکت کنم.
با تشکر
سلام وبلاگ زیبایی دارید. مطالب جالب و اموزنده و دلنشین. ممنون در صورت تمایل به وبلاگ من هم سری بزنید و نظرتون رو بگید. دوست داشتید لینکم کنید.
سلام
ببخشید
محیا یعنی چی ؟