|
گفت پیغمبر که حق فرموده است |
من نگنجم در خم بالا و پست |
|
در زمین و آسمان و عرش نیز |
من نگنجم، این یقین دان، ای عزیز |
|
در دل مومن بگنجم، ای عجب |
گر مرا جویی، در آن دل‌ها طلب |
|
گفت: ادخل فی عبادی، تلتقی |
جنه من رویتی یا متقی |
نشانه‌ها
زمستان گذشت و جای خود را به بهار داد، بهاری که نمی‌دانم چگونه خواهد بود؟
وقتی به درخت خشکیده باغچه می‌نگریستم باور نمی‌کردم ظرف چند روز لباسی از برگ و گل بر تن می‌کند، درخت به ظاهر مرده‌ای که یکباره جان می‌گیرد.
خدایا چقدر نشانه برایمان قرار داده‌ای و ما، در خوابیم.
شبیه‌ترین نشانه به زندگی ما همین تغییر فصلهاست (بهار- تابستان- پاییز- زمستان).
زمستانی که در آن درخت‌ها می‌میرند بهاری که جان تازه می‌دهد
تابستان فصل میوه و محصول و پاییز وقت ریزش برگ از تن درخت
باز زمستان و مرگ، باز بهار و زندگی.
درست مثل دنیا و آخرت اصلاٌ خود زندگی تولد- جوانی- پیری و مرگ.
باز زندگی پس از مرگ و مائیم و اعمال ما نزد خدا.
کاش می‌دانستم چگونه زندگی کنم تا فردا شرمنده نباشم.
