شاعر و فرشته ای با هم دوست شدند.
فرشته پری به شاعر داد
شاعر شعری به فرشته .
شاعر پر فرشته را لای دفتر شعرش گذاشت و شعرهایش بوی آسمان
گرفت
و فرشته شعر شاعر را زمزمه کرد و دهانش مزه عشق گرفت.
خدا گفت :
دیگر تمام شد...
دیگر زندگی برای هر دوتان دشوار می شود.
زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود زمین برایش کوچک است و
فرشته ای که مزه عشق را بچشد زمین برایش تنگ ...