ریخته سرخ غروب
جابجا بر سر سنگ.
کوه خاموش است.
می خروشد رود.
مانده در دامن دشت
خرمنی رنگ کبود.
سایه آمیخته با سایه.
سنگ با سنگ گرفته پیوند.
روز فرسوده به ره می گذرد.
جلوه گر آمده در چشمانش
نقش اندوه پی یک لبخند.
جغد بر کنگره ها می خواند.
لاشخورها، سنگین،
از هوا، تک تک ، آیند فرود:
لاشه ای مانده به دشت
کنده منقار ز جا چشمانش،
زیر پیشانی او
مانده دو گود کبود.
تیرگی می آید.
دشت می گیرد آرام.
قصه رنگی روز
می رود رو به تمام.
شاخه ها پژمرده است.
سنگ ها افسرده است.
رود می نالد.
جغد می خواند.
غم بیاویخته با رنگ غروب.
می تراود ز لبم قصه سرد:
دلم افسرده در این تنگ غروب.
" سپهری :عارف آب و زمین و خاک "
با سلام
تبادل لینک با شما را پذیرفتم و لینکتان درج شد
شکا هم اقدام نمایید
متشکر
از نظر من که به شیمی علاقه دارم و سر رشته ای از کامپیوتر ندارم عالی است. من پیشنهادی دارم برای شما سخت کوش که اگر از اطلاعات علمی دیگر استفاده نمایید و باره علمی ان را افزایش دهید موفق تر خاهید بود .به امید سرفرازیه اران عزیز.