...

به نام خدا خالق انسان . به نام انسان خالق غم ها .

به نام غم ها به وجود آورنده  اشک ها . به نام اشک تسکین دهنده  قلب ها.

به نام قلب ها ایجاد گر عشق و به نام عشق زیباترین خطای انسان .

 

 

در این دنیا، سراب محکوم است به پوچی ...

پرستو محکوم به کوچ کردن ...

شمع محکوم به اشک ریختن ...

خارها محکوم به تنهایی ...

روز محکوم به غروب کردن ...

شب محکوم به رسیدن ...

 

 

قلب با همه پاکی وصداقتش محکوم به دوست داشتن

 وچه محکومیتی شیرین تر و دلپذیر تر ازاین است؟

 اما ای کاش همه این محکومیتهای زیبا را می پذیرفتند.

ای کاش...؟

نه از خاکم

نه از بادم

نه در بندم

نه آزادم

نه من لیلاترین مجنون

نه شیرینم

نه فرهادم

نه از آتش

نه از برگم

نه از کوهم

نه از سنگم

فقط مثل تو مسکینم ، فقط مثل تو دلتنگم